طولانی‌ترین‌ و قدیمی‌ترین خیابان ‌آبی‌ دنیا در کانادا

خیابان آبی «ریدیو» در حقیقت یك راه درون شهری است كه در شهر اتاوا پایتخت كانادا قرار دارد‎. این به اصطلاح جاده، شهر اتاوا را به شهر دیگری با نام «كینگ ‌استون» متصل می‌کند.
در شهر اتاوای کانادا ممكن است با خیابانی روبه‌رو شوید كه رفت و آمد در آن با انواع قایق‌های كوچك و بزرگ انجام می‌شود. ممکن است نمونه این اتفاق در برخی شهرهای دنیا وجود داشته باشد كه معروفترین آنها ونیز ایتالیا است، ولی اینجا نه مانند ونیز احتمال زیر آب رفتن وجود دارد و نه با یك شهر ساحلی طرف هستیم زیرا نزدیك‌ترین ساحل با این شهر حدود 100 كیلومتر فاصله دارد!
در حقیقت مردم كانادا این خیابان‌های آبی را با كمك رود اتاوا ساخته‌اند و این مسیر آبی دارای راه‌های انشعابی كوچك و بزرگی است. این خیابان آبی قدیمی‌ترین سازه آبی موجود در آمریكای شمالی است كه کماکان از آن استفاده می‌شود.
استفاده از این خیابان‌های ویژه تنها در برخی از ماه‌های سال امكان دارد و تردد در آن از اواسط ماه می‌ (اردیبهشت) شروع شده و در اواسط ماه اكتبر (مهر) پایان می‌یابد و البته در این مدت، گشت و گذار در این خیابان‌های آبی یكی از تفریحات مردم این شهر به شمار می‌رود.

داستان ساخته‌شدن این كانال به سال 1812م برمی‌گردد. در این سال دولت انگلیس مطلع شد آمریكایی‌ها قصد حمله به تاسیسات و تجهیزات انگلستان در شمال كانادا را دارند و به همین دلیل آنها با اقدامی پیشگیرانه اقدام به ساخت راه‌های خشكی و كانال‌های آبی متعددی برای كمك‌رسانی احتمالی بین شهرهای مهم كردند كه كانال ریدیو یكی از همین اقدامات پیشگیرانه به حساب می آید.
البته این جنگ هیچ‌ وقت اتفاق نیفتاد و امروزه تنها یادگارهای آن باقی مانده‌اند، یادگارهایی كه البته در جریان تكامل و توسعه شهرهای این كشور نقش مهمی ایفا كردند. این كانال حتی امروزه نیز برای حمل و نقل و جابجایی ها از مناطق غربی به سمت شهر اتاوا كاربرد گسترده دارد.
جالب است بدانید برای ساخت این کانال افراد زیادی جان خود را از دست داده اند، زیرا برای ساخته‌شدن این كانال تعداد زیادی از كارگران و سازندگان به دلایل مختلفی جان سپردند كه اصلی‌ترین این عوامل بیماری مالاریا و حوادث در حین كار به شمار می‌روند. امروزه آرامگاه بسیاری از این افراد در نزدیكی كانال به چشم می‌خورند كه البته بسیار مورد احترام مردم قرار دارند.
اگرچه وجود این كانال آبی در هر شهر یا كشوری می‌تواند موضوعی جالب و البته تاثیرگذار در جذب گردشگر باشد ولی جالب اینجاست كه مسئولان كشور كانادا برای ایجاد تاریخچه و پیشینه برای كشور جوان خود تلاش بسیاری می‌كنند؛ از جمله این كه سال 1925 این كانال آبی به عنوان میراث تاریخی ملی كانادا معرفی شده و در نهایت سال 2000 كانال آبی ریدیو به عنوان یكی از آثار و مفاخر تاریخ كانادا ثبت ‌شده و جالب‌تر این كه سال 2007 و پس از جنجال ‌های فراوان، این كانال آبی 200 ساله در فهرست میراث جهانی یونسكو ثبت شد.
طول این كانال‌های آبی چیزی در حدود 202 كیلومتر است و آبراهه‌های متعدد آن بخش‌های مختلف شهر و همچنین رودهای كاتاریگو و ریدیو و دریاچه ریدیو را به هم متصل كرده و از طریق این آبراهه‌ها به شهر كینگ‌استون منتهی می‌شود.
امروزه اصلی‌ترین استفاده از این كانال‌ها، استفاده تفریحی است و بسیاری از افراد و خانواده‌ها ترجیح می‌دهند سفرهای كوتاه و بلند خود را از این مسیر انجام داده و تجربه‌ای متفاوت داشته باشند.
تورهای گردشگری فراوانی با قایق‌های تفریحی در طول ماه‌های سال در این کانال رفت و آمد میکنند و توریستان را بین شهرهای اتاوا، كینگ‌استون و از طریق راه آبی كه جاذبه‌های زیادی مانند مریكویل و آبشار اسمیت در آن قرار دارد، جا به جا می‌کنند.

نویسنده : مهسا صمد زاده